هدف این مقاله ارزیابی تأثیر تجارت درون صنعت بر کیفیّت محیط زیست کشور ایران با کشورهای منتخب در سه حوزه شرق آسیا، خاورمیانه و کشورهای OECD بوده است. بررسی این مسأله بر اثرات مقیاس، انتخابی و تکنیکی طی سال های1991 تا 2007 تأکید دارد. جهت بررسی کیفیّت محیط زیست از داده های CO2 استفاده شده است. در این مقاله سعی شده است تا بر پایه مطالعات نظری و تجربی انجام گرفته و در قالب یک الگوی اقتصادسنجی، با استفاده از داده های تابلویی، رابطه بین کیفیّت محیط زیست و افزایش تجارت درون صنعت مورد بررسی قرار گیرد. نتایج تخمین در این دوره زمانی حاکی از تأثیر مثبت تولید ناخالص داخلی بر آلودگی تنها در حوزه ی دوم تجاری است. همچنین نتایج نشان داده اند که کشور ایران نتوانسته است از روابط تجاری خود و از رقابت ایجاد شده تحت تجارت درون صنعت در جهت ارتقای کیفیّت محیط زیست استفاده کند.